Daha Dün Biz Çocuktuk

Daha dün biz çocuktuk, koşa koşa yorulduk
Öyle bir ân geldi ki, cân evinden vurulduk
Kâh ağladık kâh güldük, dalga dalga durulduk
Nasılda geçti yıllar, henüz daha dün gibi
Gözlerimde canlanır, her hâtıra gün gibi

Ak düşerken saçlara, nice sırları saklar
Her birinin esrârı, kalpleri bir bir yoklar
Zamânın şâhididir, saçlardaki tüm aklar
Nasılda geçti yıllar, henüz daha dün gibi
Gözlerimde canlanır, her hâtıra gün gibi

Ay döner dünyâ döner, durmadan devrân döner
Uzun ince bu yolda, sanmayın kervân döner
Dönmez artık gidenler, acısı kalbe siner
Nasılda geçti yıllar, henüz daha dün gibi
Gözlerimde canlanır, her hâtıra gün gibi

Zamân durmak bilmiyor, su gibi çağlar gider
Yaşananlar ne varsa, mâziye bağlar gider
Kimi yürek neş’eli, kimini dağlar gider
Nasılda geçti yıllar, henüz daha dün gibi
Gözlerimde canlanır, her hâtıra gün gibi

Baktıkça uzaklara, hülyâlara daldırır
Ba’zân bir of çektirip, derin nefes aldırır
İşte hayât böyledir, bir rüyâyı andırır
Nasılda geçti yıllar, henüz daha dün gibi
Gözlerimde canlanır, her hâtıra gün gibi

Şimdi dön bak mâziye, hâtıralar harmanı
Bugünlerden yarına, bir tesellî fermânı
Ömrümüzden gidenler, anlatır hep hicrânı
Nasılda geçti yıllar, henüz daha dün gibi
Gözlerimde canlanır, her hâtıra gün gibi