Daha dün çocuktunuz
Avuçlarınız masum
Gözleriniz yaramaz
Şöyle bir dur desem
Hiç kabında duramaz
Ayaklar başa tutuşurken
Bilemediniz gamı
Saldınız neşeyi
İsteğiniz olmadıkta
Verirdiniz zılgıtı
Ah neyleyim keminiz, solmadık ta
Gününüz, güngörmez
Sürüm sürüm sürünürsünüz de
Sürümünüz, verim olmaz
Ay'dan kırparsınız
Günden tırtıklanışlarla
Zamandan hırsızlıklar
Yaşamınızdan feda, güne beda
Sürüme girenle, eliniz pay dermez
Ah çocuk muhtaçlıklarla
Günleriniz yalnız
Desem seleden alınız
Felekten sürme çalsam
Gözünüz yılgılarla dürme
Kalmamış neşeyi hayalde dem;
Şöyle bir ağlayacakla arınışına nem.
Bilirim tevazu tutuşur yerinde
Asaletiniz belirir derinde
Belli etmezine verir de domuzlarınız
Yazık!
Oysa şimdi
Ne çok da çökmüş omuzlarınız
09.01.2011
Beda: Açık olmak, belli olmak, aşikârdık
Sele: Ekmeğin saklanma kabı, (seleyi getir, seleyi kur, sele aldım. Ekmeği seleye koy) ekmekle, yemeyle, yiyecekle olan geniş kullanıma doğru gider bir halk kavramı sözcüktür.
Kayıt Tarihi : 28.11.2012 18:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!