Daha da Bağlanıyorum Sana

Denize karşı oturmuş
Masum görünen dalgalanışını seyrediyorum.
Öyle sessiz,öyle güzel
Dümdüz bir çarşaf gibi
sakin.....
Onun bu sakinliğine bakıyorum,
Senin zalimliğin aklıma geliyor.
Denizi sana benzetiyorum,
Sakin görünüyor ama,
Kimbilir kaç anneyi,
Bağrına taş bastırmak
Zorunda bırakmış,
Kimbilir kaç yavruya,
Köşelerde anne baba diye
Boyun büktürmüş...
Kimbilir kaç sevdalıya,
Ayrılık şiirleri yazdırmış.
Kimbilir senin bana yaptığın gibi,
Bir daha kimseyi sevmeyeceğim
Dedirtmiş.
Evet senin gibi
Zalim,
Senin gibi acımayan,
Senin gibi sakin görünüp,
İnsanları kalbinden vuran,
Senin gibi,senin gibi....
Halbuki denize karşı
oturmuş....
Zihnimi düşüncelerden arındırmak,
daha doğrusu seni biraz unutmaya
çalışacaktım....
Ama her şeyde seni görüyorum,
Hep seni unutmak isterken,
Elimde olmayarak daha da,
Bağlanıyorum sana......