Daha Çok Var Sana… Şiiri - Hüseyin Erhan ...

Daha sen yoktun Dünyada,
Küba’da devrim olmamış,
Nagazaki yerle bir edilmemişti daha,
Mavi dağın yamacına obamız kurulmamış,
Kıl çadırlarıyla.
Karağan yakılan ocağımız da daha tütmüyordu,
Sonra biz geldik bir müddet sonra dünyaya ard arda,
Büyüdük ayrı ayrı diyarlarda,
Sonra ilk aşklarımızı yaşadık,
Daha sen yoktun dünyamda,
Seni tanımıyordum daha,
Yüreğimin ortasında kıtlık kıran bir acı,
İçimde bir sonbahar mevsimi değildin daha,
Yaprağını döken ağaçlar tohum bile değildi daha,
Akşam yediğimiz balığın esamesi bile okunmuyor,
İçtiğimiz rakının asması bile dikilmemişti daha,
Daha sende yoktun üstelik,
Ve ben seni seveceğimi bilmiyordum daha.
Dünya dönüyordu oysa,
Güneşte yerli yerinde bekliyordu ayı,
Batmamıştı daha,
Sen başka yollarda,
Ben başka kolarda avutup duruyordum gönlümü,
Kadere bak,
Oysa yan yana yaşamış,
Kapı komşusu bile olmuştuk,
Beklide seslerimizi bile duymuştuk birbirimizin,
Ama sevmemiştik henüz,
On yıl vardı daha,
Şimdi yüreğime bir kış ayazı gibi düştün,
Sanki gerçek değilde bir düştün,
Seni görünce ürperiyor,
Titriyorum hala,
Ve yoksun sen,
Ve yine sensizim.
Yalancı bahar misali esipte geçtin yüreğimden,
Çiçekler gibi açtın gönlümde,
Buzları karları erittin güneş gibi,
Beklediğim senmişsin oysa,
Daha seni sevecektim kalan ömrümde,
Daha kaç mevsim görecektim seni,
Daha kaç gündoğumu öpecekdim saçlarını,
Daha kaç gece saracaktım tenini,
Daha bir sürü mutlu hikaye okuyacak,
Bir sürü şiir yazacaktım sana,
Dahası yok artık,
Sen yoksun,
Bende senden yoksun.
Sevmeye çok var daha,
Tertemiz bir yüreği,
Ve seni.
Daha çok var sana…