Daha Çok Sevebilirdim Şiiri - Adem Özbay

Biliyorum.

Herkes gibi her şey gibi bir sonla taçlanacak ömrüm.

Uzak bir ihtimal belki, belki de hemen şuracıkta.

Yola koyulacağım ve yeni bir diyarı selamlayacağım.

Arkamda kalanlar olacak. Kocaman üzüntülerim, geri dönüşü olmayan yanlışlarım, çokça pişmanlıklarım. Hayatı anlamak için verdiğim çabalarım. Yalpalamalarım. Düşmelerim. Hepsi dizilecekler arkama.

Hüzünlü birkaç yürek olacak, çok da fazla değil, biliyorum.

Kızgınlıkla hatırlayanlar çokça, küskünlükle ananlar pek fazla olacak.

Yaşamak için verdiğim uğraşın her bir adımında bıraktığım yanlış izler ruhumla birlikte izleyecek beni.

Son bir veda etmek için baktığımda, tüm bunlarla yanan bir yürekle üzüleceğim.

Daha iyisini yapabilirdim, diyeceğim kendime, biliyorum.

Daha iyisini yapabilirdim. Öğrenmekle çok vakit kaybettim.

Gelip geçecek ömrün sayılı zamanları ve sona gelince en çok bunlar yaralayacak içimi, biliyorum.

En önemlisi daha çok sevebilirdim.

İçimi an be an kaplayan eşsiz bir sevgi atmosferi ile doldurabilirdim.

Az sevdim.

Sevdiklerimi de kaybettim.

Son gün geldiğimde bunu biliyor olmak, işte en çok hırpalayan beni.

Tek hakikatim…