Daha Çok Çocukluğum Şiiri - Habib Karasa ...

Bin dokuz yüz seksen bir, bir sarı sıcak imiş
Doğmuşum, elden ele mekanım kucak imiş
Yenice emeklerken zevkim oyuncak imiş
On ay sonra demişler bunun birkaç dişi var...

Isırmışım elmayı suyunu çıkarmışım
Biraz da nazlıymışım, kem sözden bıkarmışım
Yaşıtım bebelerin hepsini yıkarmışım
Derlermiş hep maşallah ne yiğit güreşi var

Artık hatırlıyorum beş yaşıma değmiştim
Çubuktan kırbaç için bir dal tutup eğmiştim
Babamın terkisinde kır atı dehlemiştim
Şaha kalkan at dedi,hayret ne binişi var...

Okul çağım gelmişti, okulun ilk günüydü
Okul çantam annemin kumaştan ürünüydü
Harflere o gün baktım nasıl eğri büğrüydü
O gün dedim harfin de darı ve genişi var...

Üç ay sonra harfleri hıfzıma konuk ettim
Yan yana getirerek okuyup ilerlettim
Koştum hemen hocama bu müjdeyi ilettim
Gösterdim cahilliğin benimle ne işi var...

Okullu yıllarımı sürdürdüm bu güne dek
Okudukça gördüm ki, cahilliğim arttı pek
Bu dünyada her şey sır, düğüm düğüm ve ilmek
Çözdüğüm her düğümün hayata bahşişi var...

Günden güne büyüdüm artık saç tarar oldum
Gönlümü ram edecek birini arar oldum
Sevmesem huzursuzdum, sevdim tarumar oldum
Anladım aşk yolunun yokuşu inişi var...