Daha Çok Ben Olamam Şiiri - Hüseyin Mavice

Artık daha çok ben olamam
Gerisinde kaldım hayatın
Kaçırdık mı o treni
Erişilmez mi huzuruna rahatın
İleri bir adım atamam
Artık daha çok ben olamam

Işığın saçtığı nağmeleri
Yalnız ben okurdum geceleri
Dinlerdim okurdum bazen yazar
Bedenimin ruhu yoktu benim
Ruhumun bedenini çoktan yedim
Hiç mi hiç değmezdi nazar
Çünkü ben okurdum nağmeleri
Işığın saçtığı geceleri

Kasvetli bir yalandı bu
Yükü kendinden ağır
Yaşamak dedikleri nefes almak misli
Öyle olsaydı şayet
Yaşardım hayatta olanlar gibi
Dinle duy oku bağır
Yükü kendinden ağır
Kasvetli bir yalandı bu
Hep söylediğim nefes almak
Hiç yaşamak değildi ki
Nağmeleri söylesem de geceleri
Artık daha çok ben olamam
Yüküm kendimden ağır
Dinle duy oku bağır
Yedim mi gerçekten ruhumun etini
Kaçırdım mı yoksa o treni
Bilemedim hem de hiç…