Yüreginde bilenmeyen nice alevler vardi,
Cevresini hep onu yakanlar sardi,
Bir de güzelin birine gönül verdi,
Karsilik alamayinca yasamindan oldu,
Yasi daha cok kücüktü, kalbi ise kocaman,
Yasi daha cok kücüktü, tasidigi yük agir,
Yasi daha cok kücüktü, cesareti cook,
Yasi daha cok kücüktü ama ölüm onun pesindeydi...
Herseye takti kafasini, her seye üzüldü,
O üzüldükce hayati cekilmez oldu,
Her bahane onu hayattan, yasamdan uzaklastirdi,
Ve son cesareti kendini ölümün kollarina birakmak oldu...
Kayıt Tarihi : 2.2.2011 11:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)