Çocukluğumun güzel günleri
Çabucak bitiverdi.
Hep ağlatırlardı beni,
Herşeye kanardım hemen,
Bak böyle katılaşıverdim farketmeden...
İçimizdeki çocuklar;
Saf, temiz ve kırılgan...
Hala iç çeker durur uğradığı haksızlıktan,
Minik kalbine dünyayı koyabilecekken,
Yalan ve saygısızlıkla yozlaşan...
Bencilce sevmek, çocukcasına;
"O benim işte" deyip sahiplenmek,
Paylaşmayı istemeden
Elleriyle çekiştirmek...
Bir mürebbiye yerleştirmişler içime
Bencillik edemeden paylaştım adilce
Hep yol gösterdi içimden
Büyük gibi oldum daha minicikken
Erken geldin be öğretmen!
Daha çocuk bile olamamıştım ben...
Kayıt Tarihi : 21.7.2018 09:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok teşekkür ederim, Kutbettin Bey.
ve çocukluğunu büyütememek,,
bazen yalnız kalırız hayatta
başka bir yalnızın sebep ortağı olsun isteriz
yanıbaşımızda..
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)