Hayat, eksik kalmış cümlelerin toplamıymış meğer,
Şiir dediğimiz, söylenemeyen kelimelerin gizli defteriymiş.
Sen benim satırlarımı doldururken,
bir kalem vardı, içimi kanla durmaksızın yazan.
Satırlardaki boşluklardı, sensizliğe terk edilmiş ben,
Bir yol vardı çıkmazlara uzanan,
ve bir türlü sana varamayan…
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta