Daha Ayrılık Günü Gelmeden

Soğuk bir rüzgar sarmaladı
terk ettiğin sokakları.
Akşam çöktü / vakti değil di oysa ki.
Islak kaldırımlar
sokak kedilerine kucak açmış,
evinin duvarları
eli koynunda;
lambası; bu gece hiç yanmadı
Islıkla doluyor
boşalttığın sessizlik
boğazımda düğüm düğüm hıçkırıklar
Kapandı gözlerim erkenden
Ne yıldızlar,ne mehtap...
sönmüş
tüm kandiller ardınsıra
yüreğim zifiri karanlık.
Bu sokaklar, sessizlik
evin duvarları
bıraktığın külü savurur
savurur
savurur...
Sarar, tüm şehri bir aşk öyküsü
Gittiğin yerler,
dudaklarınla öpüşen kadehler,
kokladığın çiçekler dile gelir,
anlatırlar beni
Sabaha dek şarkılar seni söyler! .
Yüreğinin atışı değişir bir an,
özlendiğini düşünürsün.
...
Şimdi sırasıdır,
yak bir sigara...
O anları,
gözlerini nasıl sevdiğimi düşün
ki içinde dalgalanan sevda durulsun.
Başka şehirler avutur kucağında
kulağında martı çığlıkları
yerime,
denizinin köpükleridir ayağına
kapanan
ve
kollarında rengarenk sevdalar?
Zaman bu günü geçeli çook olmuş
belki de...
Beni unutma!

Nursen Özdoğan Kurban
Kayıt Tarihi : 15.8.2013 10:56:00