İşte geliyorum çıplak tenlerinde
Çayırlarında koşuştursun gülümseyen çocuklar
Ve sen yine beyaz elbisenle bir kahkaha iliştir dudaklarına
Bırak,
Nefesine izin ver doyasıya bıraksın
Kendini,
Hafif hafif esen rüzgara
Gülümsemekten alıkoyma kendini
Yağmurlarla...
İşte geliyorum çıplak tenlerinde,
Hiç bu kadar üryan bakmamıştın
Oysa, onca sevişme bıraktık
Yatak odası komedyalarına
Gülümse, gülümse haydi
Ve ben üryanlıktan uzakta...
İşte geliyorum çıplak tenlerinde
Ağlamak olmasın şimdi hatıralarda
Biz mevsimleri bıraktık da
Bir kış bırakmadı bizi
Sarılmak için bahanem oldu,
Ne güzel!
Ya üryanlık?
6 ARALIK 2020 pazar
arhavi/artvin
saat: 02.50
Engin Yılmaz 2
Kayıt Tarihi : 17.12.2022 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!