Daha. Şiiri - Gönül Çalımlı

Benden nefret ediyorsun
et
ben olsam bende kendimden nefret ederdim
seni o kadar çok sen yaptığım için
üzülüyorsun biliyorum bunu
çünkü
sana baktığım gibi
sana güldüğüm gibi
ben olduğum kadar kimse sen olmayacak
o kadar yoksun ki
pişmanlığı kabul edemeyecek kadarsın artık içimde
anlatabiliyor muyum?

sen en iyisi bir daha anma adımı
duyamıyorum zaten
bir daha geceden kalma sarhoşluğumuza
günaydınlı demli çaylarımıza katma beni
yutkunamıyorum...

Bir daha gülme
bir daha bakma
bir daha çıkma yoluma
bir daha sesini,ismini duyurma
bir daha kokunu yollama deli eden rüzgarlarla
bir daha tutma elimi
bir daha gelme
bir daha gitme
boğuluyorum...

bu gün günlerden cenaze marşı
gürültüsü dünden duyuldu
sen bencilliğin son adımı
yürüsem kıyamet gerisi
yürüsem arsızlaşır duygular
yürüsem yorulur ruhum

Ben
ben geçtim senden
gideyim artık
vakitte epey geç oldu
zamanda durur zaten birazdan
akıl son sürat gezerken anıları
tozlanır az sonrada tüm geçmiş zaten
sonra sen baştan başlarsın sen olmaya
başka başkalarıyla

Ben!
ben
şakağımda bir leke ile..