Taze yetişmiş bir fidan gibi,
Hayatın baharında yirmi birinde idi,
Bir yanda hayalleri,
Bir yanda umutları,
Gelecek için tasarladığı,
Vardı yarılar için çizdiği planları.
Şu hayat yolunu yürürken yoktu haberi,
Amansız hastalık sarmıştı, narin bedeni
Kimse bilmez hayatın ne yöne sürüklendiğini.
Kim görebilir yarınına çıkan yolların üzerini,
Hiç ummadığın bir anda karşılar seni,
İşte o, hastalık denen feleğin illeti.
İster çırpın, didin, yırt kendini,
İster yalvar, boşuna hepsi,
Feleğin piyangosu sana vurmuş, hikâye gerisi.
Mevla dert verip derman aratmasın deki,
Tüm tanıyanı bilir çok direndi,
Hem hayata, hem feleğe karşı,
Sonunda yenildi tabiî ki
Azmi ve kararlılığı örnekti,
Gelecek nesillere bıraktığı bir değerdi.
O, sevginin gerçek adıydı,
Somut örneği idi.
Onu tanıyan her gönüle girmişti,
Her yürekte bir köşk edinmişti.
Bizden sonra çıktığın bu yoldaki,
Son durağa bizden önce vardı ne yazık ki.
Hayata güvenilmeyeceğini,
Onun gidişiyle, bir kez daha yaşam bize öğretti.
Haydar Demoğlu/İzmir
Kayıt Tarihi : 16.11.2007 12:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
amansız bir hastalıkla mücadele eden genç bir insanın azmi...
![Haydar Demoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/16/daha-21-inde-idi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!