Daha Şiiri - Manoli Aksiyotis

Söyleyecek birşey olmalı daha
Ve;
Anlatabilmeliyim aklımdan geçenleri.
Alışkın olduğum birşey değil seni sevmem
Seni sevmem sadece bende değil.
Karanlığında gecenin yalnızım
Bir kahve bir sigara
Bir ondan bir bundan içiyorum.
Tek sen akıyorsun içime
Tek ben hissediyorum sıcaklığını
Ruhuma sahip oluyorsun
Ve;
Sezgisi ayrılığın dünyalarımızda.
Bir o kapıdan bir bu kapıdan geçiyorum
Ve;
Her kapıdan sen süzülüyorsun
Hayat merdiven gibidir.
Yol gösterdiğini sanıyorsun
Bir aşk değil bu
geçmişe dair yaşanmamışlıklarda değil
Senin istediğin belki de aşk değil
Sana her sarılışımda tüylerin ürpermiyordur belki.
Ve;
Bana her bakışında gözlerinin içi gülmüyordur.
Sarsılmaz kalelerinde akşamların
Sabırsız bekleyişler ve unutulmuşlardır orada kalan
ve;
insan bildiklerini yaşar
hayatında eksik olanı arar
o an ki hüzün karışır tenine
koklasam gözlerim dolar, farkına varmassın.
bir kırık ezgidir yaşam
susar kalırsın yanlızlığında.
geceleri uyuyamassın belkide geçmişten kaçarsın.
bir kaç tel beyazlamıştır saçın
gözlerin ezikliğini saklar belli belirsiz
üzerinden bakan anlar...