Dağsız pencereler Şiiri - Birol Çelik

Kelimeler getirip düşler diyarından
Yükledim sırtına üveyiklerin
Ve sıvazlayıp sırtını
Uğurladım şu karşıki dağlara
Ben şiirimi yazdım karşıki dağlara
İnce ince gönüller kattım aşk toprağıma
Mısralar ektim Yunus’tan Mevlana’dan
En hakiki aşıkların dikip sazını
Nağmeler yolladım şu karşıki dağlara
Ben sevdamı yazdım karşıki dağlara

Gecelerde filizlenip büyüyen acılarımı
Odamın şiir kokan duvarlarını
Anasız
yarsız
Cansız
bayram sabahını
Takıp bir taze gelinin bohçasına
Yolladım şu karşıki dağlara
Ben yüreğimi yazdım karşıki dağlara

Gözlerinde yaşları saklayanları
Garip bir başın titrek dudağını
Yetim çocuğun öksüz başını
Sözlere salıp yolladım şu karşıki dağlara
Ben feryadı yazdım karşıki dağlara

Ayrılığın tadını sarıp gazellere
Gam yüklü rüzgarlarla
yolladım şu karşıki dağlara
Vasiyetimdir
ben ölünce
kefen sarın
Şu karşıki
dağlara