Dağlıca da solarken Gül!. Şiiri - Ekrem ...

Dağlıca da solarken GÜL!..

Yer yerinden oynarken;
Ağzından salyalar akan
Mehmet le uyanıyor Dağlıca,
KARANLIĞI AYDINLATIYOR KAN!..

GECEYİ IŞITIYOR KAN;
Şehitlerden doğan güneşle
İNSANLIĞI UNUTAN VİCDAN,
Yanacaksın o kor ateşle!..

Ey amansız, acımasız eylül;
CAN EVİMİ YIKTIN
Dağlıca da solarken gül,
Hangi cehennemden çıktın?..

Bu topraklar şehit kanı;
Bu İHANET nerden çıktı?
HAİNLİK kaplamış her yanı,
TAZE FİDANLARI YIKTI!..