DAĞLI YANIM
Şuramda bir üşümedir. Yağmur yağarken
bir kayanın mağrur görünüşü uzaktan...
Ne sen ölümü anımsa, ne de ben çıldırayım
korkulan yüzündeki o yabansı duruştan.
Yosun tutan yüreğimin kuzey yanıdır;
güneyinde buram buram sarıyonca kokusu.
Zıplayıp oynayışı karnı tok bir çocuğun;
Mayıs rüzgârlarının kayaları döven uğultusu…
Şuramda bir üşümedir. Yağmur yağarken
sırtlanıp dağlara götürülen genç kızlar…
Hani yatırılıp tenhalarda… Bir gece vakti
soyularak anadan üryan, çırıl çıplak…
Ve başının yemenisi boğazına tıkılarak
bekâreti bozulan, avrat diye alınan…
Gün gelir…Çığları sökülür yurt yerinden
bir göçün. Çadırı develerde sarılı bekler.
Her kelam biraz daha büyütür hoyratlığı
Çemrenip yıldızlara teslim olma vaktidir
geçme vaktidir çayın öte yanına;
dağların sağrısına vurma vaktidir.
Dudakta donakalmış… Her buruk sevinç
en güzel tarifidir genç yaşta intiharın.
Bu yüzden uçurumlar öcü… Diye belletilir,
atı dağlara salınır örselenmiş aşkların.
Dudakta donakalmış… Her buruk sevinç
şuramda bir üşümedir yağmur yağarken.
Oysa ölüm konmadı hiçbir çiçeğin adı
ve hiçbir kız
yüreğini kayalardan atsın diye doğmadı.
Önce aşk vardı… Dağlarımızda
sonra yine aşk vardı…
13.01.2014/Salihli
Şiirden Dergisi 22.sayı
Patika Dergisi 85.sayı
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!