Dağlı Maniler Şiiri - Gürsoy Solmaz

aran değil dağlıyam
sen söyle men çağlıyam
olaki yarım gelse
ağa alı bağlıyam..

yağmura yağış dedim
düzdere yokuş dedim
içimden gelen budur
Arzuya bağış dedim...

kırpığı kalem boyu
meleğe benzer huyu
o bir ana ceylandır
Aşkta bilmez korkuyu

Gülende güneş açar
Giderse güneş göçer
Hele bir gülüşü var
Gönlüme göynek biçer

Ay dağlı kız gözelsen
Nolar bir beri gelsen
Niye diye sormaynan
Senki mene özelsen..
xxx
"ezizizm buda meni
al satır, buda meni
dosttan vurgun yemişem
öldürer bu da meni...

ezizem, kış olanda
kar yağıf, kış olanda
üreği köyrek olan
ağlar, alkış olanda...

ezizem, karsatar
buz elliyer kar satar
çoğu seven ürekte
vuru kimi Kars atar

sarıkamış kış olar
kış olar kar-kış olar
bed adama deyilen
elvette gar-kış olar

ezizim ...
gelen dert dosttan olar
bir ucu mestan olar
sarıkamış güzeli
dillere destan olar..."