Dağlı bir ayrılık bizimkisi

Dağlı bir ayrılık bizimkisi kirlenen zihinlerde
Ne getireceği belli olmayan yarınlarda
Yarına dair üç tarafı deniz olan ülkede
yaşadığımız her şey acıya gebe
Gece vakti adım yokluğa yazılmış.
Ey beni çağıran ses deli mi divane mi?
Kimsen ses ver.
Teli kırık gönlümün akgürgeni
Senden olmaz deme bana
Kışa dönen yaza döndüm.

Otuzunda ihtiyar oldum kimsesizlerin ülkesinde Takatim kalmadı yaşamak adına.
Bir selam etsen dokunsan yalnızlığıma
Ah u zar eden bana bir kelamı çok görme
Hor görme bende bir Allah’ın kuluyum
Kimsen yoksa yalnızsındır
Kimsem yok...
Yaşadığın yerde aşk yoksa evin başına yıkılır diyordu bir bilge.
Aşkla yaşamak istedim gece gündüzü.
Gündüz seninle geçer gecesi sana sarılırım.
Serçenin canı kadarım
Bıraksan uçar telef olurum.
Tutayım o güzel zülfünü.
Etme tut avuçlarında hüznümü.