Gün doğdu, doğmasaydı,
Hiçbir dert olmasaydı,
Oturup ağlamazdım
Yüreğim dolmasaydı!
Dertliyim, derdim bitmez,
Başımdan duman gitmez,
Bu yanan yüreğime
Dağların karı yetmez!
Yar bakmadı yüzüme
Gönül bağlarım diye,
Gözyaşımı sakladım
Sonra ağlarım diye!
Sevdalığın acısı
Kimi yakar bilinmez,
Yürekten akan yaşlar
Mendil ile silinmez!
Kayıt Tarihi : 23.12.2016 09:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem İmdat Kesici](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/23/daglarun-kari-yetmez.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!