Dağlarına Dön Şiiri - Nesrin Dabağlar

Dağlarına dönsene sen...
Senin dağlarına...
Karışıp katışsana zirvedeki o puslu dumanlara...

Say ki, ben dağdaki dumanım... Sen ışık ol...
Say ki, ben kurumuşum bir yaprak gibi...Sen su ol...
Say ki, ben dağın ardıyım görmediğin... Sen göz ol...
Say ki, ben sis olup kaplamışım zirveyi... Sen zirve ol...
Say ki, ben bir kuş olup uçmuşum bir çınarın dalına...
Sen ağaç ol...
Say ki, ben bir fısıltıyım rüzgarın içinde...
Sen rüzgar ol...
Say ki, ben bir tek bir sözüm fısıltının içinde...
Sen cümle ol...
Aşk söylesin bütün cümleler bilinmeyen dillerde...
Aşk söylensin dağdaki tüm rüzgarların dilinde...

Aşk olup insin sisler...
Aşk koksun çimler...
Aşk olup ben kaybolayım o sislerde...
Sen sis ol...

Haydi!
Dağlarına dönsene sen, benim dağlarıma...