Daglarin zirvesinde, Şiiri - Önder Tas

Daglarin zirvesinde,
bir eli hep tetikde
gündüze düsman geceye dost
pusulara meydan okuyor,bir basina
her kavgada onun adi
dünyada da ki en büyük aski
yüreginde tasidigi kizil bayragi,
kokusmus geceye gene les kokulari
akbabalar ucusuyor üstlerinde,
tek bir kaybedecegi cani kalmis,
ac kurtlara meydan okumus,
ezdirmemis kendini
ve yüregini kül etmemis hic bir sevda
adam akilli dokunamamis hic bir sevgilisinin kasina
dünya ya hep soldan bakmis,
ölene kadar yemin etmis icinden
özgürce ucurdukdan sonra sakladigi beyaz güvercinleri
ve hesap vermeden suhalsiz ,
cikmadan savci ve hakimin karsisina
yakmak istemis bedeninin her metrekaresini
yanan bir mum isigin esiri olmus gecenin sessiz karanliginda
korku nedir ögretmemis kalbine
ac kalmis bogusurken bin derdin icinde
ama dönüp boyun egmemis zengin züppelere
tek bir yol ögretmis kaderindeki defterine
ecel gelene kadar,
cepimde sakladigim kizil bayragi asacagim,
daglarin doruklarinda
ve yüzyilardir süren bir kavgayi bitirecegim,
parcalanan su kücük bedenimle..