Dağların Siperi Şiiri - Seyyit Nezir

Akranıdır
Ağzı taçyaprağı yar.
İnce usul boynuna al dudaklarını
Açarken gelincikler
İlkyazı sesleriyle süslediler.

Dilleri ekmeğe dönmezken daha
Ağıt öğrendiler.
Lokmayı bölemeyen ufacık elleriyle
Döğündüler.

Gönül gönlü tutar.
Gözün ıraklığı gönülsüze arkadır.
Gönülleri körebede bile
İlikle düğme gibi sarılıştılar
Ve kaleme ve yazıya ilk
Birbirinin adıyla alıştılar.

Velakin dünyanın ileri muhannetlik
Ferhadın gürzü kaç para
Yoksulluk dediğin prangadan dağ
Bir acayip güç erişemez zebella
Ne kurşun değer alnına
Ne böğrüne bıçak.

Gidi felek namerdin koynuna yar
Güzelim gerdana
Altın dişlerden çürükler dizerek.

Ve artık dağlar da fukara...
Ömrü bütün yanası, kül olası yürek ah
Sana dağların da siperi yok.