bir sessizlik çökmüş dagların doruğuna,
denizlerde hırçınlık, dövüyor kıyıları.
el ele tutan eller, ellerden utanıyor,
aglayan gözlerinde hep mahcubiyetler var.
türlü türlü çiçekler açan gülistanlarda,
harap olmuş her yanı, dökülmüş o gülleri.
giden yollarda feryat, kalmadı ayakta güc,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta