Dağların başı gibi duman olur başım

Dağların başı gibi duman olur,
Yağmur ile kar tutar başım benim.
Eriyen buzdan geriye dert kalır,
Gözümden akar gider yaşım benim.

Hava kararınca ümidim söner,
Virane gönlüm harabeye döner.
Esen rüzgarla hayallerin donar,
Soğuk ile titriyor dişim benim.

Yaban elde geceler bayram eder,
Acı ile yüreğim bedel öder.
Seneler düşümde koybolup gider,
Zamana kement atar kaşım benim.

Aklım firar etti yüzüm gülmüyor,
Gönül sabır ister sonu gelmiyor.
Çile ile günler geçmek bilmiyor,
Gurbette zehir oldu aşım benim.

Yusufa sormayın ne var tacında?
Dert çekmekten ak belirdi saçında.
Neden bilemedim dünya içinde?
Hep tersine gidiyor işim benim.