Dağların Ardı Karanlık Şiiri - Zeki Uçar

Ay karanlık, dolanır gecede,
Kayar gider menziline, burcuna…
Sularda yıkanan güneşin,
Akşam yorgunluğu misali,
Sönük bir huzme ışığı kaldı;
Battığı yerde…
Bir hayat nasılda geçti,
Kayan balık gibi sularda.
Kimi zaman, kaderle karşılaştık,
Kimi zaman, kazayla,
Bir süre oyalandık,
Etkisiz kaldığımız, sonuçlarıyla
Dünyada…
Sonra mahzun ağaçlar gibi;
Kaldık ve tek başına girdik geceye,
Dağların silueti dumanlı,
Dağların ardı karanlık…