DaĞLARIN
Kış gelince beyaz örtü bürünür.
Boran ile davası var dağların.
Uzaklardan zirveleri görünür.
Rüzgar dolu havası dağların.
İnsanlara hoş görünür havası.
Çiçeklere bezenirse obası.
Yaylalardır çiçeklerin ovası.
Ebrularda kınası var dağların.
Obalara kıl çadırlar kurulur.
Toylarında davul zurna vurulur.
Koyun kuzu çimenlere sarılır.
Kek otuyla kokası var dağların.
Çil keklikler konuverir boz taşa.
Ötüverir ses gelince gardaşa.
Vadilerde çoban eder teleşa.
Dumanlardan tokası var dağların.
Bükülmez’im ta gönülden yaralı.
Çam kokuşlu ta özünden çıralı.
Duruverir inci gibi sıralı.
Her canlıya yuvası var dağların.
13.12.2014
Duran BükülmezKayıt Tarihi : 27.12.2025 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!