Dağlarımız Sevdamız Şiiri - Hasan Özçelik 2

Kar, buz eriyince pınarlar harlar,
Kardelen, şakayık, çiçekler gürler,
Say say bitmez nebat, hayvansal türler,
Oy cennet ülkemiz, dağlar sevdamız.

Kurtlar ulur, geyik, ceylan kaçışır,
Rüzgâr eser, hu der, kuşlar ötüşür,
İnat keçi taş başında döğüşür,
İç içe dünyalar; dağlar sevdamız.

Kıl çadır obada, yörük beyleri,
Doğadan öğrenir, güzel huyları,
Yıllardır yaylaya çıkar köyleri,
Yaşamayan bilmez, dağlar sevdamız.

Amanos, Erciyes, Ilgaz ve Ağrı,
Temiz hava, bol gıda, suyu bir ayrı,
Çoban kaval çalar, sürüye çağrı,
Meleşir kuzular, dağlar sevdamız.

Zigana, Sisdağı, Kaçkar ve Erek,
Her dağı saymaya var mı ki gerek,
Dağlarda gelişir, imanlı yürek,
Rabbimle baş başa, dağlar sevdamız.

İçtik mi yaylanın soğuk suyunu,
Sür yufka ekmeğe sadeyağını,
Mehtapta seyreyle dört bir yanını,
Hayat ne romantik, dağlar sevdamız.

Obruktan peynir, yağ; gülekten ayran,
Köylüsü, kentlisi bu işe hayran,
Böyle yürür bizde, yıllardır devran,
Şölen, bayram burda, dağlar sevdamız.

Gölgelik yaparız kamıştan, sazdan,
Şifalı otları toplarız yazdan,
Biryan, pirzolayı yeyince közden,
Değmeyin keyflere, dağlar sevdamız

Bu türesek töremize geleli,
Göçülmeyen yayla, varsa yaralı,
Çek yün kepeneği, gey kıl tumanı,
Meydan yiğit görsün, dağlar sevdamız.

Yaparız günlerce yörük düğünü,
Yiğitler öğrenir cirit oyunu,
Karakış basmadan boylar köyünü,
Yaşantımız böyle, dağlar sevdamız.

Dolaşırız dağları baştan başa,
Güreşir, koşarız ağaca, taşa,
Dede-torun farketmez, bakmayın yaşa;
Haklarız düşmanı, dağlar sevdamız.

Yaz tükenip kar yağmaya dönünce,
Hazırlarız göçü, yaprak düşünce,
Bu bir yaşantıdır, kendi halince,
Ömür böyle geçer, dağlar sevdamız.

İşte böyle bu dağların öyküsü,
Saraya bin çeker, gölge uykusu,
Asıldık mı ‘Yayla Yolu’ türküsü,
Gam, keder kalır mı, dağlar sevdamız.