Dağlarımı İsterim Şiiri - Sadullah Celik

Kozalak renkli bir akşam önünde
Ben çam kokan dağlarımı isterim.
En taze bir rüzgar kuzey yönünde
Ben en serin dağlarımı isterim.

Rengarenk hür çiçeklerle bezenmiş
Ay ışığı taş bağrında elenmiş
Dik duruşuna her insan özenmiş
Ben eğilmez dağlarımı isterim.

Derdi gizlemiş içine ağlamış
Bazen dışarıya iç sular bağlamış
Bazen toprağa kendini adamış
Ben gizemli dağlarımı isterim.

Omuzunda kar yamacında bir köz
Alemin dengesi bulunmaz bir öz
Şiirde, şarkıda hep canlı bir söz
Ben nağmeli dağlarımı isterim.

İstersen seslen ses verir dağlar
Sırrını ver hep saklar dağlar
İstersen vur of bile demez dağlar
Ben dost özlü dağlarımı isterim.

Gönlü şen sevdalıdır bulutlara
Sözü açık yaslanır umutlara
Kalbi titrer yaralı soluklara
Ben diğergam dağlarımı isterim.

Oyulur gözleri sığınır beşer
Soyulur derisi sineye çeker
Yol olur insana gurbeti ezer
Ben Bahadır dağlarımı isterim.