Dağlarımı Eşme Şiiri - Altan İlhan Arslan

Soğuk eser rüzgâr kuzeyin kötü havasından
Pis kokularını saçar özgür göklerime.
Vahşi ve dize gelmez ayyuka çıkmış aklından
Leş arayan akbabalar gibi dolaşır göklerimde.
Kılıcıma bilenir sabrımın sınırındayken çok zaman
Sınırlarında gezer bilmez ki o cahil bir avuç kanıyla
Dehşetin midesine göz diken çakallar gibi
Av arar cürümüne aslanlar arasında.
Sürülmez divana henüz uyur öfkem daha zamanı var
Bu dağın üstünü çok eşme eşsende zapt edilmiş değil
İçi genleşen yüreğimde ki ateş seni değil dünyanı yakar!
Yoluma ekilmiş dikenler gibi nicedir dolaşırsın ayağıma
Çok canımı sıkarsan sen kor bir ateş gibi akarım üstüne.
Ecdadımın göğüne pis nefesinle soluğun karışır
Dağlarımı çiğnersin öküz toynaklarınla şaşırmışsın aklını
Nicedir karanlığa bürünmüş korkak bir gölge gibi
Geceleri inersin güneş gibi parlayan köyümün üstüne
Senin sıfatın yok adını kim koysun canın cehenneme.