Dağlarım kar altında Şiiri - Selva Durma ...

Derin bir hüzün kaplar şu yaralı sînemi
Bulut olur yağarım dolup dolup taşarım
Acılarım depreşir zaman buna çare mi
Dilegim kabul olsa kimbilir ne coşarım

Hesabını kim verir hüzünlü bakışımın
Çaresi var mıdır ki içimi yakışımın
Sonu hayıra çıksın kafaya takışımın
Canımın acısından deryalara koşarım

Umutlarım sularda dağlarım kar altında
Çırpınıyorum heyhat bir gerilim hattında
Kavruluyor yüreğim yas var şu an bahtımda
Kurtulsam şu girdaptan sular gibi taşarım

Gözyaşlarım akıyor sellere karışıyor
Dert hüzün keder ise habire yarışıyor
Dostlarım düşmanlarım hesapsız vuruşuyor
Bir açılsa yollarım dertlerimi boşarım

Ne yerdeyim ne gökte şu anda araftayım
Hayatım pusu kurmuş tam arka taraftayım
Yönümü bulamadım uzaklarda kaftayım
Gelebilsem kendime nasıl güzel yaşarım