DAĞLARIM…
Yağmurlu bir ekim sabahı anladım
Çaresizliği…
Hasretimle günlerce gökte ağladı
Gök yoruldu, ben yandım her gece
Her hatırayı giydirdiğimde yüreğime
Kimseye görünmeden gizli köşelerde
Bir sabah kabul ettim yüreğimin ıssızlığını
Koca okyanusta kâğıttan minik bir gemi
Ne yelken ne dümen vardı
Minik ellerimle çırpındım
Yüreğimin çatısı çökmesin diye
Nuruma tutundum kabuk tutan yüreğimle
Ne zaman elimi sürsem o yaraya
Kanarım ıssızlığımla
Hiç acımadan hemen basarım narı üstüne
Bir kez daha dağlarım
03.10.2011-10.36
Ankara Evim
Kayıt Tarihi : 26.9.2012 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
NUR'uma yazılmıştır.
sevdan,yak bir anda dönüşsün duman aydınlığa,olsun sevdan nura iman:)sizin şiirleriniz ilham kaynağı Üstad,TEBRİKLER...
TÜM YORUMLAR (1)