Dağları yurt tutar Yörükler

Mallarıyla göçüp giderler,
Dağları yurt tutar Yörükler.
Yaylalarda keçi güderler,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Peynirin tuzunu ayarlar,
Derilere peynir koyarlar.
Tuluklarda ayran yayarlar,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Elinde değnekle koşarlar,
Mal ile dağları aşarlar.
Kara çadırlarda yaşarlar,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Keçeyi yıkayıp oğarlar,
Otları kurutup yığarlar.
Keçileri tutup sağarlar,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Arasından yazgı seçerler,
Yere kilimlerden açarlar.
Buz gibi suyundan içerler,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Yaban eriği aşırırlar,
Dağdan sarı ot deşirirler.
Kiriş toplayıp pişirirler,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Bahçelerden meyve toparlar,
Elmaları gökten kaparlar.
Kar getirip şerbet yaparlar,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Gittikleri yeri görürler,
Keçinin ardından yürürler.
Yörük obasına varırlar,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Bahçelere soğan dikerler,
Onlara can suyu dökerler.
Öküzle tarlayı ekerler,
Dağları yurt tutar Yörükler.

Yusuf baksanız utanırlar,
Tepeden etrafı tanırlar.
Koca dağları dolanırlar,
Dağları yurt tutar Yörükler.