Dağlardayım Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Dağlardayım canımın içi
Ucu hasret yanığı mektupların elimde
Zarfı açarken kurşunlar saplanır bedenime
Alır duvardan sazımı
ikimize bir türkü yakarım yanık telden
Ana dilimden değil anladığın her dilden

Dinleyebilirmisin ağlamadan
Ağlarsan oyalı yazmanla kurut göz yaşlarını
Her doğan güneşte hasretin var
Gecenin acı feryadına saklanmış özlemler
Günler aylar yıllar usulca geçip giderken

Geceler barut kokuyor be camınım içi
Soluyor aşkı tarif eden bildiğim tüm çiçekler
Ölüm sessiz gelir bilmezmisin
Dumanı tüten bir çorbayı
Bir sigara molası kadar içmeye fırsat vermeden
İki satır mektup yazamaya izin vermez
Ayrılık acılarında gizlenir bütün yalnızlıklar
Ürkek,korkak kuşlar gibi titrerken dağlarda
Erken teslim olur insan kaderin cilvesine
Ve yıkılır kurduğun bütün hayaller yaşanmadan

Yüreğim acı feryadında gizlenmiş tüm hatıralar
Yıldızlar selam almıyor karanlıklarda
Gündüzler tarif etmiyor sana gelen yolları
Oysa sana gelebilsem
Ağaçları kağıt yaparım çivileri kalem
Sana öyle yazarım son mektubu
Dillere destan olur, selam duracak alem

Buralarda kimse anlamıyor be canımın içi
Ucu yakılmış mektupların modası geçmiş diyorlar
İki ucu nakışlı mendili almıyorlarmış
Ayrılık yeniden kavuşmakmış bilmiyorlar
Bilmediğim kurşunlar çığlık atıyor yüreğimde
Adına gurbet dedikleri bumudur acaba
Gecenin acı feryadında gizlenir ayrılıklar
Ölümün ayazında donuyor sevdiğim tüm çiçekler

Al işte oku sana yazdığım bütün şiirleri
Bu gece bendensin
Al işte bütün romanları oku, içinde sen varsın
Ucu yakılmış mektupları sakladım sol cebimde
Günler aylar yıllar sessiz geçip gitsede
Her sayfasında elvan elvan sen kokarsın
Al oku canımın içi iyi sakla
Gün batarken yada gün doğarken
Belki kavuşuruz dünyaya gelirsek yeniden
Kim bilir belki bir gün belki yine eskisi gibi
Sen ve ben

20/09/2018