Dağlarda Sevdamı Gördüm

Dağlarda sevdamı gördüm
Heybetle duruyordu
Hasretim sanki ferhat
Dağları deliyordu

Yaklaştıkça dağlara
Bendeki aşk misali
Arşa yükselir gibi
Git gide büyüyordu

Dağlara baktığımda dağları o heybetinde ihtişamında sana olan sevdamı hatırlarım. işte o an dağcılara özenirdim onlar dağların zirvesine çıkıp orda otağ kurarlar ve zafer sancaklarını dikerlerdi. Bende sendeki sevdanın zirvesine çıkabilseydimde gönlüne girebilmenin haykırışıyla orayı feth edebilmenin bayrağını dikebilseydim ne mümkün...
Güneşin senin her ardından batışında biten güne üzülürken üzerime düşen gölgenle avunuyorum. kışın kar olup çığ gibi düşmeni yağmurlarlada sel olup gönlüme akmanı ne kadar özlüyorum biliyormusun.
Yürekmi dayanır buna sana yaklaştıkça bendeki aşkın misali git gide büyüyordu arşa yükselir misali, yürüyordum, yaklaşıyordum, yaklaşıyordum, büyüyordun, büyüyordun, bir sevda olup içimi bürüyordun
başımı kaldırdığımda ben senin dizinin dibindeydim, sense gök yüzünde
sevdandan dumanlanmış başınla.... Ey Dağlar Sizler sevdamın aynası gibisiniz sevgimde o kadar yüceki bütün sevenlerin sevgileri gibi.......