Maden işçisiyim
Ayaz kış gecelerinde çocuklar üşümesin diye
Dağları delerim ben.
Derinlerinde
-Her adımımda,
Karaelmasa akan terime yansır
Ferhat’ın güzel yüzü.
Şirinim’e kavuşmayı düşlerim
Her kazma vuruşumda.
Kahpe bir düşmanım var benim
Yeraltında uyuyan.
İhmalin, para hırsının kardeşidir o.
-Bazen, sızar sinsice,
Bir küçük kıvılcımla alevlenip,
Savurur küllerimi havaya.
-Bazen, saklanır karaelmasın içine
Uyanır gecenin tenhasında
Gecekondunun birinde,
Düşlerini esir alır
Yaşlı, çocuk büyük demeden.
-Bazen de;
Acelesi vardır kahpenin
Patlar şuursuzca kazmamın ucunda.
Ve sonra..!
-Sonra..!
Su olur,
-Tohum olur
Toprağa karışır bedenim.
Açar dağbaşlarında binbir edayla
Şirinim’e sunulmak üzere...
09.09.2004 Berlin
(Bütün maden işçilerini yürekten selamlıyor, ocaklarda bedenlerini bırakanların anıları önünde saygıyla eğiliyorum)
İsrafil YıldızkanKayıt Tarihi : 9.9.2004 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kulağımı dayadım kömür kokan toprağa
Dizim tutmaz gidemem sevdiğimden ırağa
Kazımaktan yerleri et karışmış tırnağa
-Kazma sesi kesildi neden hiç ses gelmiyor
-Allah’ım güç ver bana canım tende eriyor
Allah tüm maden şehitlerimize rahmet yakınlarına sabırlar versin
güzel şiirinizi ve duyarlı yüreğinizi kutluyorum
Açar dağbaşlarında binbir edayla
Şirinim’e sunulmak üzere...
Bu güzel çalışma için teşekkür ederim (önce bir jeoloji mühendisi olarak!): var olun; sevgiyle... 10 puan +ant...
TÜM YORUMLAR (14)