Daglara sal daglara Şiiri - Ahmet Coşkun

Dağlara sal dağlara

Öyle duman ki başım
zehir olmuş ekmeğim aşım
selam olsun kurtlara kuşlara
dağlara sal beni dağlara

köyler virane şehirler karanlık
göğüs kafesimde bir gurbetlik
böyle yaşamak haram ibretlik
dağlara sal beni dağlara

avazım çıksın bulutlara
niyazım ulaşsın ol diyara
efkarlıyım sarhoşum bu ara
dağlara sal beni dağlara

kesilsin cezası kederin
parayla ölçülmez ederin
bir yudum özgürlük bedelin
dağlara sal beni dağlara

unuttum konuştuğum lisanı
tanıyamaz oldum insanı
dile gelmiyor gönül isyanı
dağlara sal beni dağlara

Coşkûnî