Dağlara Memedim Dağlara Şiiri - Aliş Gülden

dağlara memedim dağlara
rüzgardan önce çekip git dağlara
kekik kokulu dağların vahşi güzelliğine
yahşi gençliğini cüdi dağının yüreğine gömen insan
dağların dorugunda heybetli duran eşsiz kahraman dadaş memedim gakkoş memedim

kirli şavaşı defetmek için
kıtlıkta kıyamette çamur deryası içinde
omzunda mavzer mermi taşıyan efsane dadaşlar
yitik on yedi can değil on yedi kahraman her biri vatan
kahramanlarım yiğitlerim
vatanın her yerinde şahadet şerbetini içip yağmur olup düşerken toprağa
bire bin doğup sarı buğday başakları serpeceksiniz uçsuz bucaksız ovalara başak başak tane tane harman harman

tezek dumanları arasında hürriyet dumanı tüttürmüş
çanakalede sakaryada dumlupınarda tarih yazmış destan yazmış
yeni bir çağ açıp çağ kapatan milletin evladı memedim

çakallar gezerken yurdumda
mor dağlarda memedime kardeş olan kuşlar kartallar bozkurtlar
bulun benliğinizi yitip gitmesin
mavi bulutlar geçip gitmesin albayrak gökyüzünden hiç inmesin
puslu olmasın dağlar yaslı olmasın analar

dağlar karlı dağlar
sinmesin yüreklere korkular
silinsin yüreklerden kaygılar
dağlarımda koç yiğitlerim memedlerim var
söyle zafer marşlarını hep bir ağızdan
ölümden öteye yolmu var
ölmeye korkum mu var
bas artık tetiğe titresin dağlar
mağara inlerinde gezen kirlenmiş çakallar
kendine yeni yurtlar arasın

utanmadan uykularımı bölen kurşunlar
değiştir adresi vurmasın memedi
bebeler rahat uyusun savaşsız silahsız dünyada uyusunda büyüsün ebedi

dağlar dağlar yüce dağlar
bir söğüt dalı olacağım
özgürce barınsın diye kuşlar
bir ağaç gölgesi olacağım
serinlesin diye insanlar
yeşeren bir dal gibi uzayacağım
hürriyet köprüsünden geçsin diye insanlar
kalleş kurşunlarla şaçılsa da bedenimden kırmızı kan
kanda can olup yeşereceğim
öleceğim ama unutulmayacağım
kanımla ay yıldızlı bayrağımı çizeceğim
yurdumun ama yurdumun her karış toprağında ebediyete kadar bayrak olup dalğalanacağım