Dağlara inen sislerin ardında kaybolan
Göremediğin, ama orada olduğunu bildiğin
Uçsuz bucaksız, göz alabildiğine uzanan
Çamların köknarlara karıştığı bir orman kadar
Huzur veriyorsun bana
Sen orman olmalısın
Bense delice akarken çağıl çağıl
Sana sığınmış
Gölgelerinin altında durulmuş, dinginleşmiş
Sessizce akan bir ırmak...
Göğsüne dayamalıyım başımı
Huzuru bulmalıyım
Biliyorum, huzurum yalnız orada.
Kayıt Tarihi : 29.9.2006 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!