Dağlara Dönük Yüzümüz Şiiri - İhsan Yılmaz

Dağlara Dönük Yüzümüz

Sırtımız ovaya, yüzümüz dağlara,
Gözümüz ufukta, yüreğimiz yarada.
Bir halkız biz; suskunluğu delen,
Sürgünde büyüyen, sevdayla direnen.

Ne yollar eskitti umut dolu ayaklar,
Ne geceler ağlattı anaları, çocukları.
Bir lokma ekmek, bir damla onur için
Kaybettik çok şeyi, ama hiç diz çökmedik.

Sevda vardı elimizde bir de karanfil,
Çatılardan yıldızlara uzanan bir şiir.
Her dizesi yaslı, her hecesi kan,
Ama her satırı yaşamla dolan.

Göz göze geldik rüzgârla, taşla,
Kardeş olduk ateşle, acıyla, başla.
Bize hayatı anlatmadılar;
Biz hayatı, sevmeyi direnirken anladık aslında.

Sırtımız ovaya, yüzümüz dağlara,
İnancımız sevdayla harman,
Bir halkız biz, kök salmış yarınlara—
Ve her güne, yeniden doğan.

Nisan / 2025