Dağlar rengarenk oldu,heyecandan titriyorum görünce.
Sararmış yaprakları avucuma alıp, son yolculuk öncesi konuşuyorum onlarla,yaza yine gelecek olmaları onları fazla üzmüyor,
'Belki ben olmayabilirim buralarda'diyorum,vedalaşıyorum,
teşekkür ediyorum verdikleri güzellikler için.
Serinliğinizde oturduk, neşeli bebelere salıncak kurduk, sevgilimizle konuştuk güvenle altında, orada tattık belki ilk aşkı.
Siperimiz oldu ardına saklandık,yerçekimini bile altında keşfettik.Yazın gölge oldu başımıza,kışın ateş oldu ocağımıza.Evimizin direği oldu,çatısı oldu,yatağı oldu,dolabı oldu.
Kitap oldu her şeyi öğrendiğimiz.
Meyva oldu yanaklarımızdan aktı allığı,sağlığı.
Gemi oldu okyanusları aştı,dünyayı öğretti bize.
Gece oldu baltamızla ayırdık gövdesini topraktan
Utanmadan,bunca iyiliğini hiçe sayarak
Çıkar için planlı yaktık bir çoğunuzu,kara bir duman oldun gökyüzüne ağladın...
kaç zamandır çekiniyorum yazmaya dostlar,
içimden gelmiyor
aldanışımız beni kahrediyor
içimizde çöreklenmiş düşmanları gördükçe
hiç bir şey verememişiz diyorum insanlığa
önlem almıyoruz
sorgulamıyoruz kendimizi,
hiç bir şey olmamış gibi davranıyoruz ya bu beni kahrediyor.
uzaklaşıyorum mısralardan
çocuklar dövülüyor,yeni doğmuş bebeler çöp kovalarına atılıyor bu ülkede,inanasım gelmiyor kahroluyorum..
dağlar rengarenk oldu
sonbahar geldi
helalleşin yapraklarla
seneye karşılayamazsak
hakları kalmasın üzerimizde
2007
İsmet Bülent TanKayıt Tarihi : 2.4.2008 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!