Dağlara Ay Düşerken Şiiri - Mehmet Çoban ...

Umutlarım kırık, gözlerim yaşlı, geceler uzun
Bu senede içim paramparça
Yâri sormayın bana
O şimdi
Zindanlarda
Ancak
Elimdeki resmine bakarak
Her an
Onu yâd ediyorum
Her an
Acı bir yaşam var bende
Şu ömrümde
Bahar'ın güzelliğini
Görmedim
Her mevsim
Her gün
Hazan bana
Ey kurban
Mutluluk ise çok uzak bana
Tüm karanlıklar
Acılar peşimde
Yüreğimde sızı, acı
Dışarıdan mermi sesleri, birde ağır kan kokusu var
Bağrında gökkuşağı taşıyan, toprağa yağmur bırakan
Havanının serinliğinde
Bereketli
Bulutlar istiyorum
Sabahın
Gün maviliğinde
Dağların doruğundan
Güneşin doğuşunu
Baharın gelişini
Zindanlarda
Tutsak olan
Her nefes alışımda
Burnumdan tüten
Zulme başkaldıran
Cefa çeken yiğidimi
Annelerin ağıtlarını değil
Çocukların sevinç çığlıklarını duymak istiyorum
Yiğidim acıları, sömürüyü yenmeye yemin ettim
Kan damlasa da içim
Karanlığı aşar
Başımı alır
Aydınlığa giderim
Mehtapta
Dağlara ay düşerken
Parmak uçlarımdan
Gecenin koynunda ışıldayan
Umut, umut
Yıldızları öpeceğim
Canavar kesilen zulme direnir
Güzel günlerin, özgürlüğün gelmesini bekleyeceğim

Mehmet Çobanoğlu
27.08.2020
İstanbul