Yüreğim kadar büyük değilsiniz,
Yinede sığınağım sizsiniz,
Tek ve dik görünsede bedeniniz
Benim gibi, çarsesiz ve kimsesiz siniz.
Yalçın kayalar yırtmış üstünüzü
Çiçekkler süslemiş yüzünüzü
Ağaçlar versede süsünüzü
Bir ben bilirim özünüzü...
Yaban ellere gidemedim
Gidecek yerim yok size geldim
Yanlızlığınıza son vermek istedim
Biraz dertleşelim dedim
Ellerim boş özürdilerim
Getirebildiğim gözyaşlarımdır
Onlarıda çaya ırmağa sele çevirin
Sadece size ağlamak istedi yüreğim
Derdimi size dökeyim
Hanginiz büyük bileyim
Yalnızlıkmış benim kaderim
Sizin gibi kimsesiz ve sahipsizim....
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Delioğlan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/04/daglara-11.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)