Dağlar ve Yemişenler Şiiri - Erol Dal

Benim güzel, akıllı
Yüreğimin taze güzeli kızım;
Belki dokunamayacak ellerim.
Belki hissedemeyecek kadar bağlanmış olacak nasıra kollarım;
Suya hasret bir keçinin koştuğu gibi tuza koşacağım….
Benim güzel akıllı kızım
Unutma seni dağlardaki yemişlerden daha çok seviyorum
Sen de sev dağları
Yemişlere dokun…
O zaman
Hissedeceksin babanın
Saçına dokunuşlarını,
Rüzgar bilirsin taşır duyguları…..
Benim güzel, akıllı, zeki gözyaşlarımın her damlasında
Beliren yüreğimin tacı kızım;
Unutma!
Dağlar özgürlük demektir
Yemişler ise
Özgürlük içinde açan dağların özgür çocuklarıdır.
Ne dağlara küs
Ne de yemişleri kopar;
Sadece yürü….
Yol sonunda iki leşe cektir.
İşte o zaman güzel kızım
İşte o zaman!
Yüreğinin sesini dinle
Bulacaksın beni…