Daglar üsüttü seni reis Şiiri - Şamil Aydın

Daglar bana Reisimi geri verin onu saklamayin
Üsüyorum demistin Reisim beton zeminde
Simdi yüreklerimizi yakiyorsun üsüyen bizleriz
Ruhun saad mekanin cennet olsun Reisim

Yilarin ardindan beton zeminde üsüyorum dedin
Ya simdi ya simdi kar yüklü zirvede nasilsin?
Gitme reisim ne olur günes ol dog dagalarin ardindan
Simdi bizlerin yüregi yangin yeri ama iste üsüyoruz

Yillar evelinden üsüyorum dedin reisim karanlik dehlizde
Simdi seni aldi Berit,in karli daglari uyan reisim uyan
Simdi sen üsüyorum diyorsun bizlerin yüregini yakiyorsun
Belki artik üsümezsin yaradanina kavustun ama bizler donuyoruz Reisim

Iste ba yine suramda hani sol yanimda yanginlar var
Ama biz üsüyoruz reis yüregimiz üsüyor yoklugunda donuyoruz
Cigerlerimize hancerler saplandi Berit daglarinda sen burda bizler üsüdük
Bu aci öyle bir aciki tarifi yok kelime hazinem tükendi REiS üsüyoruz

Sahi sizin yasarken hic yüreginiz üsüdümü benim üsüdü ÜLKÜDASLARIM
Parmakalrim buz kesti yüregim söküldü canim acidi gözlerim kurudu
Ta surama isde sol yanimda bir aci cöreklendi buz kestim üsüdüm ben reisim
Ama biliyorum artik sen üsümezsin,cünki yaradanininkanatlari altina yolculugun var

Yabagülleri acmaz kardelenler bitmez basi dumanli daglarimda
Simdi ayrik otlari cogalmis duydunuzmu Alperenler