Dağlar Taşlara Ne Güzel Uymuş

Şöyle baktım, cihanı izledim ki,
Dağlar taşlara ne güzel uymuş.
Kimi okur-yazar, kimi sevgiyle coşar,
İlim de insana ne güzel uymuş.

Ovalarında koyun kuzu meleşir,
İnsanlar kavgayı bırakıp dostça geçinir,
Kurtlar kuzularla kardeşçe paylaşır!
Dünya’ya barış ne güzel uymuş.

Gökten bereket tane tane toprağa iner,
Kış gidip bahar gelince çiçeğini sever,
Ağaçlar çiçek açıp meyveye biner,
Meyveler ağaçlara ne güzel uymuş.

Doğruluk, dürüstlük, adalet olur.
Çocuklar analarıyla kucaklaşır,
İnsanlarca Hasan Hüseyin sevilir,
Allah sevgisi de insana ne güzel uymuş.

Ha bugün ha yarına koşarsın,
Düşmanlığı bırakıp barışı ararsın,
Kötülükten ne umar iyiliğe koşarsın,
İyilik de insanlığa ne güzel uymuş.