Dağlar Kızı Türkan Şiiri - Türkan Yılmaz

DAĞLAR KIZI TÜRKAN

Dağlarda yetişir insan temiz saf
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan
Bin bir derde devadır ezme yulaf
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Ay yansır hüzünlü gecelerime
Yarin son bakışı gezer düşümde
Ansızın bir ateş düşer içime
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Canıma can katar suyu havası
Kaşar peynir lezetli eti kazı
Gök kuşağı gibi dir gelin kızı
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Hasret yaşayan bir gurbet kuşuyum
Sevdalı kalbimle yaralı yaşarım
Aşkım için dağı taşı aşarım
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Felek bana çektirdi acı hayat
Eyül ekimde tarlada alırsın hasat
Seven bu kalbi kavuşturur fulsat
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Ulğarın başında dumanlı dağlar
Sevdalı kalpler ölünecek ağlar
Kalbimde yarayı sevdalım sarar
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Akan sular sel gibi coşuyorum
Heyellimde doğaya aşk yaşarim
Memleket özlem ile bişiyorum
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Kapatır bin bir çiçekle örtüsü
Kulağa hoş gelir yayla türküsü
İnsanın tutar verdiği her sözü
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Yarasız kalpde duman tütmez
Yalan dünya gamı kederi bitmez
Dağda kar erimeyinen kar bitmez
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

Yar gözünde gördüm güzel süzmeyi
Türkan hasret kaldı yarla gezmeye
Göz yaşım gören yok küstüm kadere
Aslım sorarsan dağlar kızı Türkan

* * (Şiir) * *

* * * Türkan Yılmaz * * *