Gözleri çürümüş dağların
İmbat da aksine esiyor inadına
Yağ kaplamış körpe yürekleri
Eskimiş, gençten küllenmiş müsvette duygular.
Çamlar kokuyor kör dağların yamacında.
İçten, okşamaklı sabahlara sokularak.
Üryan menekşeleri toz örtmüş,
Ama eşsiz kokusu ile davetkar,
Betimsiz düşleri yayarken açlara.
Bir Kürt gibi ağlıyor mehtap,
Kefir olmuş kıyamet karnına.
Bir Kürt gibi ağlıyor,
Dağ başında kekik kokarken yalnız,
Zil zurna karalar olmuş rahatı.
Yarpuzun kokusundaki acıyı bilmez,
Eyyamcı dilberler.
Ilgın sesleri kanatmaz mazisini.
Kaçkın, kendisi gibi bulutları.
Sürmeli gözlerindeki böğürtlenler gibi.
Kayıt Tarihi : 24.9.2008 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!