Dağlar,dağlar Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Dağlar, dağlar başı dumanlı dağlar,
Beni düşüncelere salan dağlar,
Gurbet elde annem ağlar yar ağlar,
Yol ver geçem, ey başı karlı dağlar.

Geçsem dedim karlarla dolu yolu,
Baktım yol yok, siyah sis sarmış yolu,
Derken bir’ de başlamaz’ mı bir dolu,
Eve döndüm yol vermedi’ de dağlar.

Aylar sonra, azaldı dağın karı,
Teptim geçtim, dağlardan kalan karı,
Bir’ de baktım, ufkumda her yer sarı,
Gece oldu, kayboldu birden dağlar.

Eve koştum, bir ağlamaktır gider,
Annem ölmüş, babam başında bekler,
Babam görür kızar, geç kaldın sen der,
Vurdu beni, can evimden o dağlar.

Oturdum ağladım bir kara taşa,
Ne var ne yok, döktüm derdimi taşa,
Gördün dostlar, ne haller geldi başa,
Yeli belden, yol vermedi’ de dağlar.

05 Ekim 2013 Cumartesi
Antalya